اثرات حلال بر پروتونه شدن و وابستگی ثابت های تشکیل به قدرت یونی، کمپلکس های پالادیم (ii) با لیگاندهای دهنده در محیط های آبی، مخلوط حلال های آلی و میسل غیر یونی همراه با پیش بینی های نظری ارتباط کمی ساختار- ویژگی برخی از ترکیبات شیمیایی، گیاهی و دارویی

بخش اول این پایان نامه، به روند تشکیل کمپلکس بین پالادیم(ii) با لیگاندهای، 4-(2-پیریدیل آزو)- رزورسینول(par)، 1و5- دی فنیل کاربازون(dpc) و سدیم دی اتیل دی تیو کاربامات(na-dtc) در محیط های مختلف آبی، الکلی و میسل غیر یونی با استفاده از روش اسپکتروفوتومتری مرئی- فرابنفش اختصاص دارد. کمپلکس های تشکیل شده در این تحقیق، در محیط آبی، کم محلول اما درحلال های آلی مانند اتانول محلول می باشند. در این تحقیق برای انحلال بیشتر کمپلکس های تشکیل شده، از تریتون 100- x ) یک سورفاکتانت غیریونی)، استفاده شده است. درابتدا، پارامترهای موثر برجذب کمپلکس ها بهینه، سپس روش های تغییرات پیوسته(جاب) و نسبت مولی در طول موج ها و قدرت های یونی مختلف اجرا گردید. با استفاده از اطلاعات بدست آمده، نسبت استوکیومتری لیگاند به فلز در کمپلکس هایpd:par ، pd:dpcو pd:na-dtcدر حضور انواع مختلف نمک های زمینه در گستره ی قدرت های یونی مختلف، به ترتیب معادل 1:1، 1:2 و 1:3 حاصل شد. در انتها با استفاده از مقدار جذب کمپلکس ها در نقطه ی ماکزیمم منحنی های روش جاب، نسبت استوکیومتری فلز به لیگاند، و معلوم بودن ضرایب جذب مولی، ثوابت تشکیل کمپلکس های تشکیل شده محاسبه و معلوم شد که با تغییر قدرت یونی، ثابت های تشکیل با روند مشخص تغییر می کنند. در بخش دوم، مدل سازی و پیش بینی ویژگی های برخی از ترکیبات آلی، بر مبنای مطالعات ارتباط کمی ساختار-ویژگی(qspr) صورت گرفته است. در ابتدا مولکول هایی به عنوان سری داده ها انتخاب، و سپس به منظور اعمال تکنیک های اعتبارسنجی، به دو سری آموزش و آزمون تقسیم شدند. به کمک روش های انتخاب متغیر، توصیف کننده های مولکولی مهم تر ،انتخاب و توسط روش رگرسیون خطی چندگانه مدل سازی انجام شد. نتیجه ی بررسی ها نشان از توانائی پیشگوئی بالای روش رگرسیون خطی چندگانه دارد.